6. Het slot - met krakers 'Jip' en 'Floor'
De seizoensafsluiter van Wie dan wel? gaat over kraken. 'Jip' en 'Floor', twee krakers, vertellen over hun motivaties om te kiezen voor deze manier van wonen en leven, en leggen stap voor stap uit wat erbij komt kijken.
Leestips: Vice en OneWorld publiceerden eerder artikelen met praktische tips over kraken.
Kijktip: Uitzending van Nadia over kraken
Volg je Wie dan wel? al op Instagram (@wiedanwelpodcast)? Daar kun je ook je suggesties voor toekomstige onderwerpen achterlaten.
Muziek en geluidseffecten via Pixabay. Illustraties door Lakku Platz.
Transcript
Dat is zo spannend. En jij zat ergens anders. Maar hier werd echt heel erg gegiecheld.
Jip:En ik werd er zo zenuwachtig van. Ik dacht echt: stop met giechelen, stop met giechelen.
Jip:Stel je voor we worden soort van gewoon ontruimd, omdat we aan het giechelen... Ja ik weet niet.
Jip:Ik vond dat zo spannend.
Emma:Dit is Wie dan wel. De podcast over mensen die met hun concrete acties de status quo uitdagen.
Emma:Vandaag: het slot.
Emma:Hoi, lieve luisteraar. De kerstdagen zitten erop.
Emma:En ik breng je voor het eind van dit jaar nog één aflevering. En de locatie waar die werd opgenomen was denk ik wel de koudste van allemaal, maar de woorden waren er des te warmer.
Emma:De hoofdpersonen van vandaag zijn twee krakers die ik Jip en Floor zal noemen.
Emma:En Jip hoorde je net al even. Waarom zij nou zo nerveus werd van al het gegiechel, daar kom je straks achter.
Emma:Op de dag van het interview leidde Jip me door de verschillende ruimtes in het kraakpand waar zij en Floor met een aantal anderen wonen.
Emma:Meerdere trappen op, langs onder andere een open huiskamer in aanbouw met een bar en een
Emma:plek om muziek te maken, en een creatieve werkplaats, tot we helemaal bovenin bij de
Emma:kamer van Floor kwamen.
Floor:Ik ben afgestudeerd kunsteducator nu, zo'n anderhalf jaar. En ja,
Floor:ik richt mijn leven in aan de hand van het onderzoek hoe creativiteit de wereld kan bevrijden eigenlijk.
Floor:Ik heb een kamertje gekozen wat in het begin helemaal ergens achter in het hoekje zat,
Floor:zodat ik wat meer privacy zou hebben. En die heb ik ingericht met eigenlijk al mijn spullen die ik eerder heb verzameld.
Floor:En dat zijn heel veel tapijten en kussens en allemaal spulletjes die me doen denken aan eerdere levensjaren.
Floor:Hierboven ons hangen ook een slinger met eigenlijk alle stenen die ik heb gevonden op het dak van mijn eerste gekraakte pandje.
Floor:Dus zodoende bouw ik eigenlijk ook herinneringen... Die neem ik heel graag met me mee.
Floor:Eigenlijk als je hier om je heen kijkt, dan kan ik overal wel wat over vertellen.
Emma:Voor Jip en Floor is kraken niet alleen een manier om de status quo uit te dagen.
Emma:Ze kozen er ook voor omdat ze persoonlijk niet gelukkig werden van het officiële aanbod van huurwoningen.
Floor:Ik heb eigenlijk altijd sinds ik op mezelf ben gaan wonen in communityhuizen gewoond met heel veel anderen, heel veel vrijheid, overal waren de muren volgeschilderd
Floor:en was er gewoon heel veel creativiteit en daardoor.. ja, dan weet ik gewoon hoe goed dat
Floor:mij doet als mens en uiteindelijk was ik vier huizen verder overal uitgezet omdat al die creatieve
Floor:communityhuizen toch vaak niet heel veel bestaansrecht blijven houden.
Floor:Dus na een tijdje was ik in een random klein kamertje met vijf anderen, die bijna niet met elkaar spraken,
Floor:beland.. en erg mijn best doen om het daar gezellig te maken, maar dat lukte gewoon niet.
Floor:Heel veel regels voornamelijk. Dit mag niet, dat mag niet, dat mag niet. En dus niet met mensen wonen die mij inspireren of waar ik niet zelf ook voor kies. Dus toen zat ik daar in mijn kamer, heel veel naar buiten, heel veel weg en toen dacht ik ja, liever veel meer nog naar buiten en weg dan hier de hele
Floor:tijd moeten zijn. Ja, ik verwacht gewoon wel net iets meer van het leven, als in ik mag meer hebben
Floor:als mens, als in inspiratie en warmte, niet alleen maar een hokje om in te wonen.
Floor:Ik ging afstuderen en dan loopt je stufi af. Dus toen was het voor mij
Floor:een keuze: of er moet geld binnenkomen om mijn super saaie studentenkamer
Floor:waar ik eigenlijk helemaal persoonlijk niet gelukkig in werd, om die te kunnen blijven betalen,
Floor:of ik kies ervoor om eigenlijk daar nee tegen te zeggen en te kijken hoe de wereld me opvangt.
Floor:En zodoende ben ik met een backpack rond gegaan in de stad. Eigenlijk
Floor:reizen in mijn eigen stad. En dat was onwijs gaaf om op die manier de stad op een heel andere manier te leren kennen.
Floor:En ja, steeds meer eigenlijk ook bij kraakpanden terechtgekomen.
Floor:Die ik daarvoor ook al wel kende. Waar ik zelf ook al veel betrokken was met de organisatie. Dus ik was ook wel, ik voelde me natuurlijk wel ook veilig.
Floor:Ik wist dat ik plekjes had. Ik snap dat het niet voor iedereen even makkelijk is om die keus te maken. Maar ja, zodoende werd het voor mij steeds logischer om ook zelf te gaan kraken.
Jip:Ik weet niet, ik had de hele tijd onderhuur zelf. En ik vond het echt verschrikkelijk, want ik maakte de hele tijd alles een stuk per ongeluk van mensen.
Jip:Ze hadden een plantje en dat liet ik dan doodgaan. Ik liet de klok vallen en ik... Dus ik voelde me echt super beklemd.
Emma:Dit is Jip weer. Onderhuur beviel haar duidelijk niet goed. Maar toen ze een kans kreeg om voor langere tijd officieel een studentenkamer te huren,
Emma:merkte ze dat dat ook niet was wat ze zocht.
Jip:En toen was ik zo: oh dat wil ik echt zó graag niet, voelde ik toen. En toen kon ik uiteindelijk via een gekke manier ook bij het kraakpand terecht wat Floor al kende.
Jip:En toen zijn we daar gaan wonen. En toen begon ik iedereen echt te kennen en zo is voor mij de groep ontstaan.
Jip:En toen uiteindelijk moesten we daar weg. En toen zijn we eigenlijk, we hadden ook een band. En toen zijn we met de band een ander pand
Jip:gaan kraken. Woonden we daar voor een tijdje. En dat was soort van heel erg ver weg van het... Nou ja, heel erg ver weg..
Jip:wat verder weg van het centrum. En dat was echt een soort zomerhuis. En toen, weet niet, ik zag het gewoon.
Jip:Toen moesten we daar heel snel weg, al na twee maanden. En toen zag ik niet een mogelijkheid om iets anders te doen dan door te
Jip:kraken. En toen kregen we via via, kregen we te horen dat dit leeg
Jip:stond al heel lang en dat er goede kans was dat we hier lang zouden kunnen blijven als we het zouden kraken.
Jip:En toen hebben we nog wat meer mensen bij elkaar verzameld, waarvan anderen dan weer wisten dat die ook wilden kraken.
Jip:En toen hebben we deze groep gevormd en toen zijn we hier naar binnen gegaan.
Emma:Nou ja, ze gingen niet zomaar ineens het pand binnen hoor. Kraken vraagt om een hoop voorbereiding en research.
Emma:Jip en Floor legden me aan de hand van hun eigen ervaring uit welke stappen je allemaal moet doorlopen als je gaat kraken.
Jip:Oké, wat er vooraf gaat aan het vinden van je kraakpandje. Je kan door de stad gaan fietsen en je kan gewoon gaan kijken wat er leeg ziet uit.
Jip:En dan kan je, als je denkt van: dit ziet er leeg uit, kan je op de deur een sticker plakken
Jip:en kijken of die na een paar weken er nog steeds zit.
Emma:Een sticker op de deuropening dus, die zou scheuren als de deur open gedaan wordt.
Jip:En je kan naar het krakerspreekuur, en dat kan je gewoon op internet vinden en die kunnen je heel
Jip:veel vertellen. Als je dan iets hebt gevonden waarvan je denkt van: oké dit staat echt lang
Jip:leeg, dan moet je eigenlijk onderzoek gaan doen. Dus dan kan je gaan kijken naar: wie is de eigenaar
Jip:en wanneer is het gekocht, dat soort dingen. Dat staat allemaal op kadaster.nl.
Jip:En op Openbare Bekendmakingen kun je kijken of er in de toekomst plannen zijn.
Jip:Want dat is belangrijk, dat er geen plannen zijn. Want als er plannen zijn, dan kan je eruit worden gezet.
Jip:Want je hebt natuurlijk het eigendomsrecht en je hebt woonrecht. Dus als je er woont, dan geldt het woonrecht hoger dan het eigendomsrecht.
Jip:En daarom mogen wij dan blijven. Maar als zij plannen hebben, bijvoorbeeld van: oh, ze willen hier zo appartementen maken en ze hebben de vergunningen.
Jip:Dan geldt het eigendomsrecht weer hoger en dan worden wij eruit gezet. Dus ja, hierzo waren geen plannen voor het pand.
Jip:De eigenaar had wat vergunningen, maar die waren alweer verlopen. En ook heel veel, ja, er stonden allemaal dingen op het internet.
Jip:Van: het was al heel vaak geprobeerd te kraken. En het was wel bekend ook dat dit heel erg leeg stond.
Emma:Goed, als duidelijk is welk pand het moet worden, dan moet er een plan van aanpak worden gemaakt.
Floor:Echt een paar keer goed meeten van tevoren. Het is echt meerdere meetings. En je moet het hele plan stap voor stap met elkaar doorlopen.
Floor:Dus: hoe ziet die deur eruit? Hoe krijg je het.. Hoe doe je het? Wat zijn de beste wegen?
Floor:Dus je moet ook van tevoren al best wel vaak langs gaan en dan niet heel opvallend langs gaan.
Floor:Het is echt een beetje detectiveje spelen eigenlijk. Je gaat echt onderzoeken naar hoe zit dit pand in elkaar? Hoe zien de buurtgenoten ons?
Floor:Waar kan politie komen of niet? Ja, je moet echt stap voor stap met elkaar dit plan al hebben doorgesproken,
Floor:meerdere keren. En ook met elkaar afspreken welke handsignalen je gebruikt. Je mag geen
Floor:geluid maken natuurlijk.
Emma:Onthoud dit even, over geen geluid maken, dat komt zo terug.
Floor:Dus je bent, ja, je moet echt het heel erg mentaal en praktisch al zijn doorgelopen met elkaar. Wat doen we?
Floor:En scenario's bedenken. Wat doen we als? Wat doen we als? Wat doen we als een buurvrouw langskomt? Wat doen we als de politie al er is? Wat doen we bij geluid?
Floor:Ja, echt even slim met elkaar zijn.
Emma:En toen, op een dag aan het begin van de zomer, was het voor de krakers tijd om hun intrek in het pand te nemen.
Emma:Hoe ze precies binnenkwamen, dat kunnen ze niet vertellen in deze podcast. Ik zet wel een paar linkjes in de shownotes naar artikelen die beschrijven watvoor materiaal krakers zal gebruiken om hun weg naar binnen te vinden langs grendels en sloten.
Emma:En de krakers moeten later ook zorgen voor een nieuw slot in de deur. Maar je moet je eigen verbeelding dus maar even gebruiken om te bedenken hoe dat precies ging.
Floor:Ja, het is belangrijk om niet te veel in detail te treden over hoe je alles hebt gedaan.
Floor:Ja, vooral niet openbaar. Het blijft natuurlijk illegaal wat je doet.
Floor:Dus het is heel belangrijk dat je je informatie alleen maar deelt met degene die je echt, echt vertrouwt.
Emma:Eenmaal binnen is de volgende uitdaging de eerste 24 uur onopgemerkt door te komen.
Floor:Ja het is heel belangrijk dat als je erin zit, dat je kan aantonen eigenlijk dat je er al 24 uur zit. Dat is niet heel erg hard vastgelegd
Floor:in de wet, maar het is gewoon in de praktijk heeft zich dat bewezen dat het belangrijk is dat je.. ja,
Floor:ook aan de politie uiteindelijk die gaat langskomen, kan aantonen dat je er echt al woont dat je er niet
Floor:nu net in bent, want dan kun je worden opgepakt voor inbraak. Dus het is belangrijk
Floor:om dat te kunnen aantonen. Dus je maakt eigenlijk foto's die echt laten zien: dit is de plek. Daarmee kan het helpen om het uitzicht
Floor:erin te betrekken of echt zoiets wat laat zien: dit is echt de plek. Het liefst ook iets met een datum en een tijd. Ja, het is allemaal
Floor:super analoog eigenlijk.
Emma:En nu komt dus het moment waar Jip zich zo zorgen maakte over het gegiechel. Want in de eerste 24 uur doen de krakers hun uiterste best om niet gezien en niet gehoord te worden. En die handsignalen, waar Floor het net over had, komen nu dus goed van pas.
Floor:Dus dat je heel stil bent en niet zichtbaar bent. Onder de ramen blijft. Ja, gewoon even doorzetten.
Jip:En niet te veel grappen maken. Want het is zo spannend. En jij zat ergens anders. Maar hier werd echt heel erg gegiecheld.
Jip:En ik werd er zo zenuwachtig van! Ik dacht echt: stop met giechelen, stop met giechelen, stop....
Jip:Maar mensen waren echt, echt zo ex... Stel je voor we worden een soort van gewoon ontruimd.
Jip:Omdat we aan het giechelen... Ja, ik weet niet. Ik vond dat zo spannend. Want je weet gewoon niet of de buren dat horen.
Jip:Hoe dik de muren zijn. Je weet het gewoon niet.
Emma:Als ze de eerste 24 uur zijn doorgekomen, bellen de krakers zelf de politie.
Floor:Zodat niet een buurtbewoner zegt: Ooh, er zijn inbrekers!
Floor:Want dan komt de politie met een alarm die denkt: Oh nee! En als je zelf belt
Floor:van: hé, we hebben dit gedaan. Er is niks aan de hand. Maar we zitten hier.
Floor:Dan komen ze veel relaxter daarheen. En dan is het heel belangrijk dat er een woordvoerder buiten staat.
Floor:Want jijzelf of jij met je mensen zitten binnen. En die moeten nog even anoniem blijven ook.
Floor:Dan is het heel fijn dat er iemand met verstand van zaken, dat die eigenlijk de woordvoerder is naar de politie toe.
Floor:Die kan dan de situatie eigenlijk afhandelen. En als jij dan kan aantonen, ik zit hier 24 uur.
Floor:En de eigenaar heeft dus inderdaad geen plannen, het staat echt leeg. Dan is er best een kans dat je kan blijven zitten.
Floor:En vanaf dat punt gaat het via de rechtelijke procedure. Dus dan is het eigenlijk afwachten tot er een rechtszaak wordt gestart door de eigenaar.
Floor:En soms is dat ook wel niet het geval. In ons vorige pand hebben we drie jaar gezeten zonder rechtszaak. Omdat er gewoon geen plannen waren.
Floor:En dan uiteindelijk ben je zover dat je er nog niet uit bent ontruimd.
Floor:En dan is het ja, wonen.
Jip:En daarna zijn we gewoon echt rond gaan kijken. En er lag vooral gewoon heel veel troep en stenen en stof en nog wat andere materialen van eerdere kraken waren we nog tegengekomen.
Jip:Maar ja, vooral gewoon een lege doos in plaats van een huis. Gewoon muren en plafonds slash vloeren dan weer. En ja, ik weet niet, gewoon, je moet gewoon.. alles wat je om je heen ziet hebben erin gemaakt.
Jip:Want het was allemaal gewoon leeg. Leeg, leeg, leeg, leeg.
Floor:Ja, het begint een beetje als kamperen in de stad eigenlijk. Ja, we hebben geen aansluitingen van stromend water of licht of gas.
Floor:Of elektriciteit dus. En ja, gelukkig wordt dat dus geschonken door de buurt. En mogen we dus ook, ja, eigenlijk is dat allemaal aangeboden.
Emma:Jip 12:57
Toen we hier net waren, toen hadden we meteen hele grote spandoeken opgehangen.
Jip:Dus het was meteen duidelijk van: dit is gekraakt. Toen kwamen eigenlijk heel veel mensen uit de buurt zelf langs.
Jip:Gewoon voor kijken, duimpje opsteken, vragen: hebben jullie wat nodig? En het was gewoon heel erg lief.
Jip:En mensen die dan gewoon langskwamen met spullen en iets voor de deur zetten en lieve briefjes.
Jip:Dat was eigenlijk ons eerste contact dat zij naar ons toe kwamen. Het voelde heel erg welkom hier in de buurt. Ja, meer
Jip:ook dan ik had verwacht.
Floor:We douchen bij een hele lieve buurvrouw. Twee andere buurvrouwen hebben hun buitenkraan open gesteld voor ons. Dus daar lopen we met jerrycans
Floor:naartoe. En zo moet je, ja, een beetje oplossingen bedenken. Ik denk dat dat deze manier van leven ook heel
Floor:mooi is daarvoor. Dat je echt zelf een beetje oplossingen bedenkt voor: hoe wil ik
Floor:dit doen? Dat het ook aantoont dat er nog zoveel andere manieren zijn om te leven. Dat je.. zelfs een wateraansluiting is niet essentieel om te leven.
Floor:Doorspoelen doen we met regenwater en met afwaswater. Dat is gewoon super ecologisch.
Floor:Elke keer als ik nu doorspoel bij een ander, voelt het één als luxe, maar twee ook als grote verspilling.
Floor:Je ziet zoveel water door die wc gaan dat je denkt: dit gaat nergens over!
Floor:Dit gaat helemaal nergens over. Ik denk dat deze manier van leven heeft mijn standaarden wel echt veranderd.
Floor:En ik ben voor mijn gevoel nu veel dichter bij de kern van: wat heb ik nou nodig als mens.
Floor:In plaats van dat ik ben afgeleid door al die luxe eigenlijk. Die je wordt aangepraat dat je nodig hebt.
Floor:Ja, hier ook samen merk je ook van als groep. Je hebt gewoon met elkaar...
Floor:Dat is het belangrijkste. Community is je grootste kracht hier. En dan kom je erachter dat dat veel belangrijker is dan of je je eigen wasmachine hebt of zo.
Floor:Ja, het wordt heel snel heel belachelijk eigenlijk hoe we daarvoor leefden met elkaar.
Floor:Dat iedereen maar zijn eigen dingetje moet regelen en elk muurtje precies goed geplamuurd moet zijn.
Floor:Ja, heel veel doet er niet toe.
Emma:Waar het de krakers aan sommige dingen ontbreekt, hebben ze wel een overvloed aan ruimte.
Floor:Ja, het is natuurlijk super luxe dat zo'n groot pand is.
Floor:Maar we proberen heel efficiënt om te gaan met die ruimte. En te kijken hoe het dus ook voor de rest van de stad misschien een plekje kan worden. Waar iedereen wat aan kan leren en wat aan heeft.
Emma:En dat begon al toen het pand net gekraakt was. En de kersverse bewoners kunstenaars uitnodigden om het pand te gebruiken als atelier,
Emma:waarna een expositie volgde voor iedereen uit de buurt. In de kamer van Floor zijn de muurschilderingen van afgelopen zomer nog te zien.
Floor:De schilderingen, ja, het zijn eigenlijk een soort zwart-wit schilderingen van verschillende figuren.
Floor:Ja, er staat onder heel vaak: doen, doen, doen, doen, doen, doen, echt heel vaak.
Floor:Ik vond het heel jammer dat daar mijn spullen helaas nu voor staan. Maar dat resoneert heel erg met mijn eigen energie en ook mindset hier in het huis, van:
Floor:Oké, gewoon gaan, lekker gaan. En dat dat iets leuks ook mag zijn. In plaats van: ugh, ik moet iets doen.
Floor:Nee, lekker, ik mag iets doen! Dus dat vind ik een fijne energie. En hier achter me staat een mier.
Floor:En daar ben ik ook altijd heel blij mee. Ja, dat is gewoon leuk. Ik weet niet zo goed, hij heeft..
Floor:Ik heb er nog niet echt een persoonlijke band mee opgebouwd. Maar ik ben wel blij dat 'ie er is.
Floor:Dit pand is heel erg aan het groeien en aan het ontstaan. En dat doen we allemaal in heel goed overleg.
Floor:Als je als groep samenwoont, dat vergt echt heel veel communicatie. En heel veel luisteren.
Floor:En dat mag je allemaal als groep ook weer lekker op je eigen manier vormgeven natuurlijk. Maar het is heel belangrijk om daar bij stil te staan.
Floor:Dat je goed weet wat je van elkaar kan verwachten. En hoe het met iedereen gaat.
Floor:En dan kun je dus heel goed afspraken maken over allerlei huistaakjes, die ehh..
Floor:Bijvoorbeeld hier moeten we het water elke dag wel halen bij de buren.
Floor:Of heel veel schoonmaken of nieuwe kamers bouwen. Ja, zo zijn er bepaalde taken die we dan ook verdelen.
Floor:Aan de hand van iedereens welzijn ook. Van: goh, als je een lastige week hebt en dat weet van elkaar,
Floor:dan kun je dat goed met elkaar inschatten wie wat doet. We hebben elke week huisoverleg.
Floor:En daarin worden ook thema's besproken met hoe we dan met het pand om willen gaan. En we hebben
Floor:allemaal de intentie dat we dit graag willen delen met heel veel andere mensen, dat we het graag als een educatief,
Floor:cultureel, politiek centrum willen openen naar de wereld. En
Floor:met die basis gaan we eigenlijk nadenken: oké, maar welke functie heeft dan elke ruimte? En daar
Floor:hebben we hele leuke brainstorm, droomsessies over gehad, met iedereen, gave
Floor:ideeën bedenken, maar daarin ook echt kijken: nou oké, wat is nou ook zo functioneel
Floor:voor het doel wat we hier voor ogen hebben? En zodoende hebben we nu
Floor:eigenlijk heel langzaam dat laten groeien ook. En zijn
Floor:nu de kamers heel leuk verdeeld. Een van de ruimtes is een soort houtwerkplaats
Floor:en een groot atelier waarin op dinsdagen en donderdagen mensen langs kunnen komen
Floor:om aan hun eigen projecten te werken. En ja, ligt hier dus ook het materiaal voor de mensen die dat niet per se thuis hebben.
Floor:Zijn we dat ook aan het verzamelen. En is een andere ruimte, ja, meer een soort open workshopruimte...
Floor:waar ook een bioscoopscherm hangt. Dus daar doen we filmavonden, maar ook lezingen en bewegingsworkshops.
Floor:En dat kan eigenlijk nog van alles worden. En één ruimte is heel leuk, dat is een meetingroom. Dus daar staat een heel groot whiteboard en een grote serieuze tafel met stoelen.
Floor:En daar kunnen dan voornamelijk vrijwilligersorganisaties die niet per se geld hebben,
Floor:kunnen daar gratis gebruik van maken om hun meeting samen te hebben. En het is heel leuk om op die manier ook voor die groep ruimte te faciliteren.
Floor:En verder heel veel woonruimte. Dan kijken we ook echt naar: oké, hoe kunnen we het privé en open inderdaad goed vormgeven?
Floor:Dan hebben we nu dus een nieuwe privé woonkamer. Klinkt heel chic. Zijn we die aan het maken
Floor:Zodat onze oude woonkamer echt een open communityruimte kan worden. Waar de bar is gebouwd en waar we ook jam-sessies en concertjes... en meer de gezelligheid... ja dat is echt een nieuwe communitywoonkamer aan het worden.
Emma:Misschien vraag je je nu af wat de eigenaar hier allemaal van vindt.
Floor:Ja de eigenaar is een man die niet per se open staat voor een gesprek.
Floor:Veel mensen uit de buurt beschrijven hem ook als een bijzonder onaangename man. Zo hebben we hem ook ervaren. Het is een onwijze heethoofd.
Floor:Maar ja, ik snap ook wel dat je niet blij bent als zoiets gebeurt. Dat mag allemaal wel. Maar hij keek ons niet aan, maakte foto's en verder geen contact.
Floor:Ja, nu is het eigenlijk van onze kant natuurlijk een beetje afwachten toch.
Floor:Je doet altijd gewoon alsof je er voor altijd mag zitten, in je hoofd. Anders is kraken heel vermoeiend. Maar ja, de kans dat hij ooit
Floor:een rechtszaak aan gaat spannen is daar en vanaf dat punt gaan we weer zien hoe het verder loopt.
Floor:Maar op dit moment levert hij nog niet de juiste documenten aan waardoor de rechtszaak nog niet
Floor:van start kan gaan.
Emma:De krakers weten dat de eigenaar van hun pand meerdere panden in bezit
Emma:heeft en dat er ook andere leegstaan. Voor Jip is kraken een directe manier om dat uit te dagen.
Jip:Ja, ik denk dat het heel raar is dat mensen zoveel geld mogen hebben als onze huiseigenaar heeft.
Jip:Ik denk dat dat gewoon nergens voor nodig is. Niemand gelukkig maakt. En het statement tegen dat mensen die zoveel geld hebben dat gewoon mogen houden.
Jip:En gewoon weer aan hun kinderen waarschijnlijk geven..
Jip:Wat ook gewoon heel erg raar is. Waardoor er een soort van rare machtsstructuren in stand houdt.
Jip:Terwijl dat wat mij betreft gewoon helemaal nergens voor nodig is. Dat proberen zoveel mogelijk te doorbreken.
Jip:Kijk, dit huis is nog steeds van hem. Dus het is niet dat wij zijn geld hebben afgepakt. Maar door hier te wonen zonder aan hem huur te betalen...
Jip:en zelf dit te gebruiken... hiermee nemen wij een stukje macht in handen.
Jip:Van: wij gaan hier gewoon wonen. En je kan niks doen. Want juridisch zitten wij oké.
Jip:En zo kunnen we iedereen aanmoedigen om meer het heft in eigen handen te nemen.
Jip:Jip 21:13
Voor mij is dat het politieke statement.
Floor:Ja, ik denk dat het sowieso goed is als je kraakt, dat je voelt dat je het doet voor meer dan je eigen comfort.
Floor:Je doet het met een politiek statement. Dus één kraak an sich, al ben je er daarna weer uit.
Floor:Je hebt al iets betekend voor de beweging. Je hebt laten zien aan die buurt en aan die eigenaar en aan die politiemensen,
Floor:dat dit nog gebeurt en dat dit kan en dat dit een probleem is. Dus daarmee heb je al winst. En als je daar ook op focust dan heb je veel meer energie over voor een volgende kraak.
Floor:Want het kan zijn dat je er inderdaad of direct wordt ontruimd. Of na een paar maanden.
Floor:Maar sommige krakers die kraken ook een huis, wetende van: we gaan hier niet kunnen wonen.
Floor:Het is puur een protestkraak. En dat gebeurt ook heel veel. Om even weer een wake-up call te doen.
Floor:Van: hé, Blackstone of huisjesmelkers,
Floor:dat willen we gewoon hier niet. En daar moet iets aan gedaan worden.
Emma:Kraken is voor Floor en Jip niet alleen een andere manier van wonen, maar het kraakpand is ook een plek voor andere manieren van samenleven.
Emma:In de breedste zin van het woord.
Floor:Ja, we praktiseren hier gewoon echt wat het betekent om een community te zijn.
Floor:En we nodigen dus ook iedereen die hier komt ook echt uit om dat met ons samen te beoefenen.
Floor:Van, wat houdt dat nou in? Dus daadwerkelijk een groep bij elkaar brengen en wat is er nou nodig om mensen eigenlijk het gevoel te geven:
Floor:ik doe er toe, ik mag hier iets... ik mag hier deel van zijn,
Floor:ik word gezien en ik mag ik ben waardevol, precies zoals ik ben.
Floor:Echt een plek creëren waar iedereen als een soort puzzelstukje kan vallen van: hé, dat wat jij nou leuk vindt
Floor:om te doen, dat mag jij ook komen doen je hoeft hier niet, ja, dingen
Floor:te doen die je niet hoeft te doen, zoals nu op school heel normaal wordt gevonden,
Floor:maar dat je echt mag leren vanuit je eigen behoeftes. Ja, het is een onwijs leuk onderzoek om te kijken...
Floor:hoe educatie eigenlijk opnieuw uitvinden. Dat is denk ik mijn missie, haha.
Jip:Ik denk dat het gewoon heel erg helpt voor de wereld
Jip:als mensen meer plek krijgen voor hun emoties. En ik denk dat plekken als dit...
Jip:Er is een plek en we moedigen iedereen aan... om alles gewoon maar te doen.
Jip:En niemand te oordelen. En gewoon inderdaad lekker te gaan. En als je niet zo goed kan bouwen, kom alsnog bouwen.
Jip:En we leren het wel samen. Dus zo kijken waar mensen zelf eigenlijk zin in hebben.
Jip:En kijken of we zo iedereen een beetje kunnen verzachten. Want ik denk dat dat zo belangrijk is, om een beetje zachter te zijn.
Emma:Ik vroeg Jip en Floor hoe we krakers kunnen steunen.
Jip:Ja, wat kunnen mensen doen om krakers te helpen in het algemeen? Het is denk ik in tweeën te
Jip:verdelen. Je hebt, en heel praktisch, gewoon naar ze toe gaan en vragen
Jip:van: wat hebben jullie nodig? Want ik weet niet wat andere pandjes nodig hebben. En
Jip:daarnaast kan je gewoon als iemand iets vervelends zegt
Jip:over het stereotype krakers van: oh, die maken toch alles kapot,
Jip:die willen niet werken, die zijn alleen maar drugs aan het gebruiken, dat je daar dan tegenin gaat van: nou, ik heb een podcast geluisterd
Jip:en daarin leek het toch heel anders te zitten. En dat je daar een soort van weerwoord tegen hebt.
Jip:Dat is het andere wat je zou kunnen doen.
Floor:Nou ja, krakers kunnen soms best wel, vanwege inderdaad dat stereotype wat er soms hangt,
Floor:een beetje spannend voelen. Of een kraakpand kan heel gesloten voelen. En ik denk dat het heel goed is om te weten.
Floor:Dat eigenlijk alle krakers die ik ken. Zo'n groot hart hebben voor de maatschappij. Dat is echt ongekend.
Floor:En dus een heel groot hart hebben ook voor mensen. En ook voor een mens met een hulpvraag. En een mens met interesse.
Floor:Dus voel je vooral dat mens met interesse. En gewoon als het vanuit een goed hart komt,
Floor:dan zal dat ook goed worden ontvangen. En niet elke kraker is even sociaal als de andere.
Floor:Dus word daar vooral niet teveel door afgeschrikt. Maar ja, als je nieuwsgierig bent,
Floor:uit je nieuwsgierigheid vooral. En laat je niet teveel afschrikken. Door het wellicht soms wat gesloten lijkende karakter van kraakpanden en krakers.
Floor:En dat ze dat doen vanuit hun eigen veiligheid. Niet vanuit het niet willen verbinden met mensen.
Floor:Maar ja, helaas reageert niet iedereen even positief. Waardoor ze soms wat geslotener zijn.
Floor:Maar als je met liefde komt, dan zal je met liefde worden ontvangen.
Emma:En met die geweldig warme woorden sluit ik dit seizoen van Wie dan wel af. Ja, dit was in ieder geval voorlopig de laatste aflevering.
Emma:Ik heb al wel wat ideeën voor meer afleveringen, dus volg de serie via je podcast-app en dan zie je het vanzelf
Emma:als er iets nieuws verschijnt. In de tussentijd hoop ik dat je 2025
Emma:tegemoet gaat met inspiratie door de verhalen die in de afgelopen afleveringen voorbij zijn gekomen.
Emma:Verhalen van allerlei mensen die op hun manier de huidige status quo uitdagen
Emma:en daarmee laten zien dat het anders moet en ook anders kan. Ze moedigen ons aan om groots te denken.
Emma:Dus, waar ik je in de eerste aflevering van deze serie nog vroeg om een jaar terug in de tijd te gaan,
Emma:nodig ik je nu uit om een jaar vooruit te blikken. Naar het eind van 2025. Zullen we een stapje dichter bij een wereld zijn gekomen,
Emma:waarin iedereen toegang heeft tot medicijnen en goed voedsel, waarin je paspoort niet meer begrenst waar je naartoe mag,
Emma:waarin huizen geen beleggingsobjecten zijn, maar plekken waar mensen kunnen wonen, hun creativiteit kunnen ontdekken, en verbinding kunnen vinden?
Emma:En een wereld waarin Palestina vrij is?
Emma:Het zijn grote ambities, ik weet het, maar ik denk dat er voor ieder van ons een rol is weggelegd om het voor elkaar te krijgen.
Emma:Want als wij er niet voor zorgen.. Wie dan wel?
Dit was Wie dan wel, een onafhankelijke productie van mij, Emma Vogt.
Emma:Met dank aan alle geïnterviewden die hun verhalen met me wilden delen. En dank aan jou, luisteraar, voor je aandacht.
Emma:En natuurlijk dank aan mijn ouders. Illustraties door Lakku Platz. Doei!
